Het is al heel lang geleden, al méér dan 35 jaar, Dat een vrouw uit de gemeente vroeg: Mag ik op de preekstoel, even maar? Niemand die dat toen verwachtte, (’t Was op een bijeenkomst door de week) Je trad als vrouw niet op de voorgrond, ‘k Denk, dat men eerst wat verwonderd keek. En daar stond toen een vrouw op ’t preekgestoelte, Ze vroeg de dames in de kerk: “Laat ons als vrouwen samenkomen, en meedoen aan ’t verenigingswerk.” Want, er gingen stemmen klinken: Wij willen ook wel eens samenzijn! Gaven de mannen niet het voorbeeld? Zij vergaderden vaak en vonden ’t toch óók fijn? Maar, het kwam niet zó maar van de grond, want, een vrouw was toch altijd thuis? Ze moest zelf ook aan het idee wennen; ze had haar handen vol aan man en kind en huis! Er kwamen toen 14 dames zich melden, zij waren allen één van zin. ’t Was donderdag, 8 maart 1949, Dát was het allereerst begin! Men koos meteen die eerste avond een bestuur, een presidente was er gauw; men besloot, éénstemmig, dat moest worden: mw. van Heijst, de burgemeestersvrouw. Zíj was het immers, die hen had gestimuleerd een vrouwenvereniging te beginnen? Men besloot: we komen samen, eens per maand om ons op Gods Woord te bezinnen. Gewoonlijk kwam men maandelijks bijeen in ’t consistoor, maar als het héél erg koud was, ging men naar een lid thuis, dát kwam ook wel voor. Men zocht een naam voor de vereniging, dat werd de naam van een vrouw: ‘Fébe’, In oktober van datzelfde jaar sloot men aan bij de Bond en hadden het gevoel: we tellen nu écht mee. 5 jaar later, op 17 maart 1954 werd opgericht: De Flakkeese Kring. Tweemaal per jaar komen alle verenigingen samen en dat heet dan: Kringvergadering. Dat omsloot alle Gereformeerde Vrouwenverenigingen van Flakkee. Wij herdenken nu dus dúbbel feest: Oók het 30-jarig Kring jubilee! Ik las voor u in de oude notulen, weet u wat ik daarin vond? Het bedrag van de eerste contributie: men betaalde: 15 cent aan de Bond! De indeling van onze avonden is nog dezelfde als toen: een bespreking over een Bijbels- of maatschappelijk onderwerp. en we moeten dat, ieder op onze beurt, doen. In de pauze wordt wat bijgepraat, er wordt koffie en thee gepresenteerd, het ziekenbezoek besproken en de contributie geïnd, door haar die de centjes beheert. Het ziekenbezoek heeft in 1954 de dames nog voor een probleem gezet; de vraag rees: krijgen in de gemeente óók zieke broeders bezoek aan hun bed?! De discussie was nogal hevig zo meldt het notulenboek. Men woog het vóór en tegen en men besloot: zieke broeders krijgen géén dames van Fébe op bezoek! Een toneelspel ‘Maria Stuart’ werd op toneel opgevoerd toen het 10-jarig jubileum werd herdacht. Aan de Bondsdag en Provinciale dag wordt regelmatig een bezoek gebracht. Ons ledental wordt steeds verminderd, soms door verhuizing, soms door droefheid bepaald. Veel leden werden ons door de dood ontnomen, zij werden, op Zijn tijd, door de Here thuisgehaald. Maar altijd weer, zijn we blij en verheugd als er een nieuw lid is bij gekomen. Vorig jaar maakten wij mee, dat we van een lid afscheid nemen, en nú is ze weer bij ons teruggekomen! In 1980 begonnen we voor het eerst met vóór de Kerstviering een broodmaaltijd. ’t Is voor ieder toegankelijk, wordt ook druk bezocht, dat is gezellig, verhoogt de sfeer en geeft verbondenheid. De Kerstviering is een jaarlijkse traditie, Door alle leden wordt daaraan meegewerkt. Zo wordt ieder erbij betrokken en de onderlinge band versterkt. Tenslotte moet ik nog opmerken, dat het eenmaal gekozen bestuur door gebrek aan leden, slechts zelden aftreedt. Bestuurslid wordt je hier van lange duur! Zo heeft al jaren de leiding als presidente, mevrouw Baart, Ze doet dat al méér dan 20 jaar, dat is zéker een woord van dank waard! 18 jaar deed ze dat met mevrouw van Kempen samen, toen werd in haar plaats mevrouw Diepenhorst gevraagd. Het is prettig, samen het werk te verdelen, zodat je niet alléén de leiding draagt. Al zeven jaren is het mevrouw Timmers, die, als secretaresse, steeds notuleert wat er op de verenigingsavonden, zo door ieder wordt gepresenteerd! En mevrouw Kleijnenberg, die steeds nauwgezet voor ons op de centjes let, doet dat óók al zeven jaren zo. Gelukkig heeft zij altijd een batig saldo! Mevrouw Wiegel, 19 jaar lang als algemeen adjunct deelde zij met ons , wel en wee. En toen zij dit jaar afscheid als bestuurslid nam, kregen wij als versterking van ’t bestuur: mevrouw Sandee! Zo werken wij samen in goede harmonie. Al zijn we dan maar klein, dat wij nu 35 jaar bestaan, is iets om God dankbaar voor te zijn. Mevrouw Corrie Diepenhorst-Visser (02-06-1943 – 18-03-2022)